тефыщIыхьын

(тофыщIыхь) неперех. гл. 1. вырвать, нарвать, выщипать что-л. на поверхности чего-л.

/ И щIыIум, и щыгум тетхэр къифыщIыкIын, къичын.

Бжьын хьэсэм тефыщIыхьын.

2. просторечие грызть, донимать упреками кого-л.

/ Тешхыхьын, псалъэ мыхъумыщIэ куэд тежыIыхьын.

ЖьэкIэ тефщIыхьын.

Гум тефыщIыхьын см. гу II.